Baśń o Błędnym Rycerzu Dwarazytui I

Napisała mi jedna z moich Czytelniczek, że tam gdzie są Elfy i cała wokółelfowa zawierucha stworzona przez złą, starą kobietę z rozumem dziesięciolatki – nie ma Realu – jest Świat jak z baśni i dlatego tylu ludzi się nim fascynuje. Pomyślałem więc, że coś w tym jest i może warto by spojrzeć na tamtą rzeczywistość oczami dziecka?

Baśń to coś więcej niż prawda, baśń jest czymś, co się baje,

(czyli – opowiada), jest to zatem .. OPOWIEŚĆ.

   Ta którą chcę Wam opowiedzieć, ma nie tylko PRAWDZIWYCH  BOHATERÓW, ale ZDARZYŁA SIĘ NAPRAWDĘ I DZIEJE SIĘ NADAL!

Jest to opowieść o tym, jak bufonada i zwyczajna głupota może sprawić, że mąż który jest przekonany o swym nienawistnym patrzeniu na LARWĘ – KRÓLOWĄ BAGIENNEJ KRAINY – zostaje:

TEJ LARWY NAJWIĘKSZYM SPRZYMIERZEŃCEM I DOBROCZYŃCĄ

- RATUJĄC JĄ I JEJ GRONO NAJWIERNIEJSZYCH PRZYDUPASÓW OD ZGUBY!

   Że zła kobieta mianująca się bezpodstawnie Królową Bagiennej Krainy - Larwą Pierwszą, ma niebywały talent do czynienia sobie wrogów – to wiedzieli wszyscy w Germanii, a zwłaszcza w Kraju Polan, gdzie powstawało wiele mniejszych Krain niezbyt Królowej Larwie przychylnych, za krzywdy jakie wyrządziła wielu ludziom.

Już wczesną wiosną tego roku jej Bagienna Kraina była tak dalece spustoszona i okryta złą sławą, że Larwa poczęła szukać miejsca, gdzie mogłaby się schronić ze swymi najwierniejszymi wazeliniarzami wylizującymi jej co trzeba, aby tylko zaskarbić sobie jej łaski i złudny tytuł Księżniczki czy innego Halabardnika.

  

   Miejsce wybrane przez Larwę, a zwane Moczary rychło okazało się niewygodne, bowiem szarogęsił się tam Namiestnik cudzy - wtykający nos w sposoby rządzenia Krainą przez Larwę!

   Kolejne  miejsce (wyszukane przez Larwową przyjaciółkę Mieszankę) a zwane Taplary - takoż nie było udane, bowiem gdy tylko Laurowe Przydupasy zdążyły się tam wprowadzić – z Krainy Bagien wyrzucona została na włóczęgę banitki właśnie owa Mieszanka.

   Z obawy o to że Mieszanka mogłaby znając dobrze Taplary, zastawić na ich terenie jakieś pułapki – Larwa zarządziła szybki odwrót i tu los jakby uśmiechnął się do Larwy i jej Gromadki Lizusów, ale o tym za chwilę.

   Na  przestrzeni lat, nazbierała Larwa tylu nieprzyjaciół, że jasnym się stało, iż znaleźli się tacy którzy szukać zaczęli pomsty i uknuli oni przeciwko Larwie tajny spisek.

   W sytuacji kiedy pozostała Larwa bez terenu, gdzie mogłaby się schronić w przypadku unicestwienia Bagna (co naonczas było całkiem realne), ze swym oślizgłym od wazeliny Dworem - do tego jej Dworu zakradła się pewna Dwórka, będąca jedną ze spiskowców i rzekła Larwie:

- Mam ja w rodzie swym tak oddanych Królowej wielbicieli , że dla Jej majestatu oddadzą swoje ziemie, a także, będąc ogrodnikami - urządzą tam prawdziwy Ogród Eden, w którym Królowa z Dworem będzie czuła się jak w Raju.

   Królowa była zachwycona przyjmując dar tak hojny i cały Dwór wraz z nią śpiewał pieśni pochwalne dla Dobroczyńców.

A Ogród ten nazwali spiskowcy.. Topieliskiem! (ale o tym Larwa ani jej Dwór wiedzieć nie mogli).

   Naczelny  Dobroczyńca otrzymał od Królowej ogromny kosz kwiatów, oraz wszelkie plenipotencje i tytuł Zarządcy.

Dworzanie ufundowali Królowej mnóstwo kwiatów, aby była szczęśliwa w Nowej Krainie:

A Królowa powitała wszystkich w Nowej Krainie Szczęśliwości:

   I tak by spijali sobie pewnie miód z dziubków przez czas jakiś, zwłaszcza że Tylko Zarządca w tym gronie wiedział iż pod pięknymi klombami kwiatów umieszczona była POTĘŻNA BOMBA, od której zapalnik znał tylko Zarządca - mogąc w odpowiedniej chwili wysadzić to całe Królestwo w powietrze, wraz z Larwą, jej Dworem i zaproszonymi lizusami.

Tak blisko pozbycia się tego wrzodu pośród innych przyzwoitych Krain – pokrzywdzeni przez Królową Larwę  nie byli nigdy!

Ale to by było zbyt piękne, bo zawsze znajdzie się głupek, który zechce się popisać swoją głupotą!

Tu jednak musimy się cofnąć z naszą opowieścią w czasie, bo pora poznać tego:

KTÓRY URATOWAŁ KRÓLOWĄ LARWĘ WRAZ Z JEJ CAŁYM DOBYTKIEM!

   W całkiem nieodległych Krainach których nie dzieliło nawet od nas, ani siedem rzek, ani siedem  mórz – mieszkał sobie Rycerz Dwarazytuja, a że mieszkał w Krainach wciąż różnych, tedy nie wiadomo było skąd mąż ów pochodzi.

Wieści niosły, że to kuzyn Don Kichota z La Manczy, brat cioteczny jakoby, ale przysiąc nikt się nie odważył. Jednak jego styl bycia i upodobania okazały się nader podobne do Don Kichota:

   Sam Dwarazytuja zarzekał się jednak że pochodzi z Kraju Polan, którego chwały jest gotów bronić w walce pieszej, albo konnej do skonania – takim jest „patryjotą”!

   Kiedy na przednówku tego roku pojawił się w Krainie Bagiennej – jej Królowa Larwa Pierwsza – znany wróg Kraju Polan, a zagorzała zwolenniczka Germanii - powitała go z radością wielką, bo każde ręce do pracy były jej na wagę złota, ku chwale Krainy Bagiennej, leżącej właśnie w tak hołubionej przez Larwę - Germanii.

   Rycerz ów zapowiadał się obiecująco, a przecież ów Dwarazytuja to nie kto inny tylko niejaki Piotruśpan był, znany z tego iż w zależności od tego jaką miksturę zapodali mu medycy - bądź to wychwalał cnoty Larwy Pierwszej na Bagnach, bądź złorzeczył jej w Krainie Muppeta, gdzie było to mile widziane i na porządku dziennym.

   Tym razem - gdy tylko osiedlił się Dwarazytuja na Bagnach, od razu dotarły tam echa z Krainy Zakonnej, gdzie z oburzeniem wielkim przyjęto złorzeczenie i plucie Larwy na Polan i ich Kraj, zwłaszcza że Larwa twierdzi jakoby sama pochodziła z Kraju Polan.

Ale Dwarazytui to nie przeszkadzało i z impetem ruszył do odbudowywania Bagna Larwy, co czynił pracowicie, aż niemal dwa razy Księżyc obrócił się srebrzysty.

   Królowa Larwa rychło rozpoznała w Dwarazytui – Piotrusiapana, ale ponieważ przynosił on jej tylko korzyść – łatwo tolerowała obecność na Bagnie byłego jej wroga.

I tak trwało by pewnie do dzisiaj, gdyby nie mała sprzeczka jaka wynikła pomiędzy Robotnikami Królowej, a nią samą.

   W trakcie tej sprzeczki Królowa zdradziła Dwarazytui, że wg otrzymanych przez nią wiadomości przez umyślnego, to w Kraju z którego się wywodzi uważany jest ZA GÓWNO!

   To była dla Dwarazytui taka obelga i potwarz jak policzek.

   Po takim dictum nasz Dwarazytuja, od razu przypomniał sobie że jest  PATRYJOTĄ!

   Przyoblekł tedy zbroję uroczystą narodową i pod adresem Królowej Larwy - wygłosił:

> Nadszedł o niewierna twój koniec i nie pozwolę ci łgać jak suce jakiejś o mnie i moim Kraju Polan!

>Spotkasz się teraz z karzącą ręką Dwarazytui, aż przeklniesz dzień narodzin swoich!

>Spadną na ciebie bowiem plagi, przy których plagi egipskie, były tylko dziecinna zabawą Mojżesza.

>Cierpiała będziesz przez dwie noce, bo na tyle wystarczy mi siarki i ognia którym z nieba palona będziesz!

>Jeżeli się zaraz nie ukorzysz i o wybaczenie prosić nie będziesz – za dziesięć pacierzy to się stanie.

>Masz kilka Krain, ale nie wiesz na którą zagłada spadnie!

>I nie próbuj zasłaniać swojej Krainy bagiennej i zagłuszać mojego Orędzia, bo ja całą twoją krainę namalowałem sobie na płótnie.

>A teraz ty Larwo będziesz moją zabawką – co godzinę – aż spalę i w niwecz obrócę wszystkie twoje CZTERY Krainy!

   W Krainie Zakonnika tłum ludu spoza Bagna, uważnie wsłuchiwał się w Orędzie Dwarazytui, a przez tłum szmer przebiegał a nawet oklaski chwilami i okrzyki się rozlegały:

„Brawo Dwarazytuja!”

„chwała mu”

„Sława mu!”

„Jedna Kraina Larwy już spalona”

   A Dwarazytuja pęczniał z pychy, bo chyba nikt ze zgromadzonych świadków (poza Zakonnikiem) nie zorientował się, że to wszytko to jedna wielka (jak powiadali starożytni rycerze)... ŚCIEMA Dwarazytui, a kraina którą gawiedź wzięła za spaloną przez Dwarazytuję – od dawna porzucona była!

  

   Tylko Królowa Larwa z politowaniem posłuchała bredni Dwarazytui, pokręciła głową z niedowierzaniem i mrukneła pod nosem: "nie strasz.. nie strasz  - bo kupkę zrobisz ... "

   Potem bez pospiechu zeszła do piwnic zamkowych, gdzie miała spust od wyrzutni która z impetem wywaliła Dwarazytuję z Bagien - na potłuczone oblicze i na tym zakończyły się obiecane plagi Dwarazytui.

Trzeba Wam bowiem wiedzieć że Dwarazytuja mógł tyle Larwie zaszkodzić, co swieżo narodzone niemowlę w betach swoich.

Odgrażając się zresztą że spali CZTERY KRAINY Larwy, sam obwieścił, że nie ma pojęcia co głosi, bowiem Larwa miała tego dnia we władaniu jedynie DWIE Krainy.

To co świadkowie wzięli za zniszczenie jej krainy, to było miejsce opuszczone już przez Laurę i jej Dwór.

I tak Dwarazytuja NIE DOTRZYMAŁ ŻADNEJ ZE SWOICH GRÓŹB POD ADRESEM LARWY!

Jednak nie to było najgorsze.

   Najgorsze było że w czasie kiedy Dwarazytuja odgrażał się Larwie owymi plagami gorszymi od egipskich, a w tym wysadzeniem w powietrze nie wiadomo której Krainy z wymyślonych przez Dwarazytuję - czterech – na Topielisku trwało w najlepsze wprowadzanie się Elfów Bagiennych.

   Ponieważ jednocześnie trwały tam jeszcze tajne prace spiskowców - Przeciwników Larwy – doszło do chwilowego zablokowania wrót, na co zapewne nikt by nie zwrócił uwagi, zwłaszcza że po kilku minutach sytuacja była już opanowana.

  

   Niestety te dwa wydarzenia zbiegły się w czasie i LARWA skojarzyła pogróżki Dwarazytui z awarią przy budowie Jej nowej Krainy i WYMYSLIŁA że to Dwarazytuja dotrzymał słowa i ten wypadek spowodował, a więc jest niewątpliwie nasłany z Krainy Mappeta, a może nawet tym Mappetem jest sam?

   Larwa łatwo się przywiązuje do najgłupszych teorii, szczególnie kiedy są jej wymysłu, ale tu miało to taki skutek że ZARZĄDZIŁA NATYCHMIASTOWE WSTRZYMANIE PRZEPROWADZKI ELFÓW na Topiel,  tudzież natychmiastową z Topieli EWAKUACJĘ TYCH KTÓRZY SIĘ JUŻ TAM PRZEPROWADZILI!

I tak to nasz nieudaczny Błędny Rycerz Dwarazytuja:

UCHRONIŁ KRÓLOWĄ LARWĘ OD NIEUNIKNIONEGO KATAKLIZMU, a zarazem ZMARNOWAŁ (!) wiele tygodni pracy ludzi którzy nad tym, pracowali.

Czy zrobił to z użyciem rozumu czy bezrozumnie?> Ja stawiam na to drugie, ale to jeszcze gorzej o nim świadczy.

A MORAŁ:

„Jeżeli Głupek się uprze, to nie ma siły aby czegoś wartościowego nie popsuł!”

To tylko maleńki okruszek opowiadań o Błędnym Rycerzu Dwarazytui, który niejednego już zwiódł, a tylko Królową Larwę uratował.

Czy chcecie poczytać dalszego ciągu?

Wtedy:

C.D.N. 

Wasz Brat Dominik